در صورتی که عملیات تعمیر بر روی مایکروسافت سرفیس شما و مادربرد آن امکان‌پذیر نباشد و یا به دلیل بالا بودن هزینه ها صرفه اقتصادی نداشته باشد تیم فنی و تخصصی مرکز نسبت به تعویض این قطعه به قطعه اصلی و اورجینال اقدام می‌کنند که تمامی این مراحل با مشاوره و هماهنگی شما انجام می شود.

در این مطلب قصد داریم به صورت کامل تمامی دلایل خرابی مادربرد ها و همچنین روش های تعمیر و تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس را مورد بررسی قرار بدهیم و به شما بگویم که چگونه می توانید با اطمینان کامل عملیات تعویض این قطعه مهم و حیاتی را در سرفیس خود انجام دهید.

دلایل خرابی و نقص در مادربرد

مادربرد به عنوان یکی از مهمترین قطعات سخت افزاری لپ تاپ ها و تبلت های سرفیس در نظر گرفته می‌شود که در بخش‌های مختلف سخت افزاری دستگاه بر روی این قسمت لحیم شده اند. کارهای بسیاری از بخش های مختلف لپ تاپ و تبلت شما به مادربرد دستگاه ربط دارد و زمانی که یک قسمت سخت افزاری از لپ تاپ به کار مشکل شده و یا بطور کامل مادربرد شما دچار نقص شده باشد ممکن است شاهد خرابی کامل دستگاه باشیم.

خرابی مادربرد لپ تاپ و تبلت سرفیس به‌ دلایل مختلف ممکن است به وجود بیاید که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به ریختن آب یا مایعات بر روی سرفیس ها و یا وارد شدن ضربات بسیار مهلک و همچنین افتادن از ارتفاع اشاره نمود.

در کنار این موارد زمانی که شما مشکلات سخت افزاری بر روی سرفیس خود داشته باشید و بخواهید یک قطعه از آن را تعویض کنید و از قطعات فرعی و غیر اصل به جای قطعه اصلی استفاده کنید بعد از مدتی ممکن است خطراتی مانند خرابی مادربرد را به همراه داشته باشد.

در کنار همه این موارد بخشی از مشتریانی که به نمایندگی سرفیس مراجعه می‌کنند با مشکلاتی مانند ایرادات نرم‌افزاری و تاثیری که بر روی مادر برد می‌گذارند روبرو هستند و به همین دلیل می‌توانیم بگوییم که مشکلات نرم افزاری نیز در برخی از موارد ممکن است باعث خرابی مادربرد سرفیس شود.

تعمیر مادربرد سرفیس

با توجه به اینکه سرفیس دستگاه‌های بسیار گران‌قیمتی در داخل کشورمان هستند و به عنوان محصولات لاکچری شناخته می شوند در صورتی که یک قطعه سخت افزاری در ساختار آنها به خصوص مادربرد که نقش بسیار حیاتی و مهمی را در کارکرد این دستگاه ها دارد دچار خرابی شود، بهتر است قبل از عملیات تعویض، تمامی تلاش ها برای تعمیر سرفیس و مادربرد آن انجام شود.

نکته مهم در مورد تعمیر مادربرد این است که حتماً باید قبل از شروع عملیات تعمیر تست و عیب یابی اولیه توسط دستگاه‌ها و تجهیزات به روز و پیشرفته انجام شود تا فقط قسمت های خراب شده مادربرد مورد تعمیر و بازیابی قرار بگیرند و سایر قسمت‌هایی که سالم و کارایی صحیحی دارند در حین عملیات تعمیر دچار مشکل نشوند.

تیم فنی و تخصصی نمایندگی مایکروسافت سرفیس با استفاده از ابزار و تجهیزات به روز و پیشرفته ابتدا تمامی عملیات مربوط به ای و تست اولیه مادربرد دستگاه را انجام می‌دهد تا تمامی قسمت های خراب شده و عیب و نقص وجود آمده برای مادربرد به صورت کامل مشخص شد و پس از مشخص شدن عیب وجود آمده نسبت به تعمیر مادربرد اقدام می‌نمایند.

نکته حیاتی و مهم که باعث بالا رفتن کیفیت عملیات تعمیر مادربرد مایکروسافت سرفیس در نمایندگی این برند شده است به استفاده از دستگاه ها و تجهیزات به روز و پیشرفته و نیروی متخصص برمی‌گردد.

تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس

در صورتی که تست و ارزیابی اولیه مادربرد شما این موضوع را نشان دهد که عملیات تعمیر بر روی دستگاه شما قابل انجام نیست و به هیچ عنوان با تعمیر مادربرد نمی توانید و نقص به وجود آمده بر روی دستگاه را برطرف کنید باید برای تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس اقدام نمایید.

تعویض این قطعه سخت افزاری با توجه به نقش بسیار مهمی که بر روی لپ تاپ ها و تبلت های سرفیس دارد باید حتماً با وسواس خاصی انجام بگیرد. با توجه به اینکه سرفیس لپ تاپ های بسیار گران قیمتی هستند، معمولا لوازم جانبی و همچنین قطعات سخت افزاری آنها در صورتی که قصد تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس را داشته باشید دارای هزینه و قیمت بسیار بالایی هستند.

با توجه به اینکه سرفیس از ساختار بسیار خاص و منحصر به فردی استفاده می کنند باید حتماً از لوازم جانبی اصلی مخصوص هر مدل برای این برند استفاده نمایید و در صورتی که از لوازم جانبی و قطعات سخت افزاری اصلی و اورجینال استفاده نکنید پس از مدت زمان کوتاهی دچار مشکلات عدیده‌ای در آن قسمت سخت افزاری و دیگر قسمت‌های لپ تاپ خود خواهید شد و شاید پس از مدتی مجبور باشید هزینه های چند برابری را برای تعمیر و یا تعویض قطعات مختلف لپ تاپ خود پرداخت کنید.

تمامی لوازم جانبی سرفیس و همچنین قطعات سخت افزاری آن شامل مادربرد به صورت کاملا اصلی و اورجینال و با گارانتی و ضمانت نامه معتبر در نمایندگی سرفیس با پایین ترین قیمت در اختیار شما قرار می گیرد و در صورتی که از تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس را داشته باشید این قطعه سخت افزاری با پائین ترین قیمت و به صورت کاملا اصلی و اورجینال از طرف تیم فنی و تخصصی نمایندگی در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

دغدغه های پس از تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس

بسیاری از مشتریانی که برای تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس اقدام می‌کنند دغدغه سالم ماندن لپ تاپ خود و خراب شدن دوباره مادربرد آن را دارند که با توجه به قیمت بسیار بالایی که سرفیس ها دارند و البته هزینه های بسیار بالایی که برای تعمیرات و تعویض قطعات آن ها دریافت می شود می توان گفت که دغدغه کاملا به جا و درستی است.

با توجه به اینکه در نمایندگی مایکروسافت سرفیس از یک تیم فنی و تخصصی باتجربه که تمامی فناوری ها و امکانات به کار رفته و  افزار مدل های مختلف سلفی را به خوبی می‌شناسند و با آنها آشنایی دارند به کار گرفته شده است و البته از ابزار و تجهیزات به روز و پیشرفته استفاده می کنند می‌توانیم با تضمین و کیفیت بسیار بالا با گارانتی معتبر را به شما ارائه نمایید تا پس از عملیات تعمیر و تعویض مادربرد مایکروسافت سرفیس بتوانید در صورت بروز هرگونه مشکل از خدمات این نمایندگی به صورت کاملا رایگان استفاده نمایید.

در صورتی که قصد دارید عملیات تعویض مادربرد مایکروسافت را انجام دهید علاوه بر مراجعه حضوری به نمایندگی سرفیس می توانید از طریق ارسال پیک به راحتی دستگاه خود را به دست تیم فنی و تخصصی مرکز بسپارید و در سریع ترین زمان ممکن و با بالاترین کیفیت شاهد برطرف شدن مشکلات آن باشید.

 

این برند از محصولاتی استفاده می کند که کیفیت و کارایی آن بر هیچکس پوشیده نیست و اگر اطراف خود را نگاه کنید در محیط کاری خود و یا دوستانتان یکی از مدل های لپ تاپ دل را مشاهده خواهید کرد.

 

دل به عنوان یکی از بزرگترین برند های دنیا همگام با دیگر شرکت ها سعی کرده است تا لپ تاپ های به روز و با کیفیت و امکاناتی را تولید و روانه بازار نماید.

 

تعمیرات لپ تاپ های قدیمی دل و لپ تاپ های به روز و بسیار پیشرفته ای که امروز توسط این شرکت تولید می شود، همواره باید توسط افراد متخصص در این زمینه انجام شود.

 

به همین دلیل دل در سراسر دنیا اقدام به تاسیس نمایندگی های مختلف نموده است تا از این طریق بتواند خدمات و محصولات خود را به سرعت و کیفیت بالا در اختیار مشتریان قرار دهد.

 

نمایندگی دل در ایران با استفاده از تیم تخصصی که از سراسر کشور جمع آوری نموده است اقدام به تعمیرات لپ تاپ دل در مدل های مختلف نموده است و در این راه استفاده از ابزار و تکنولوژی های به روز توانسته است بر کیفیت تعمیرات بیافزاید.

 

استفاده از نیروی مجرب ضامن کیفیت بالای تعمیرات

همانطور که گفته شد لپ تاپ های دل مانند بسیاری از برند های مطرح دنیا دارای ساختار خاصی هستند و به همین دلیل باید توسط افرادی که دانش فنی لازم در این زمینه را دارند، تعمیر شوند.

 

تیم فنی و تخصصی که در این مرکز دور هم جمع شده اند و خدمات ویژه ای را در این زمینه برای کاربران ارائه می کنند، از بهترین و مجرب ترین کادر تعمیرات لپ تاپ های دل در کشور می باشند.

 

همه این افراد پس از طی آزمون های عملی توانسته اند مجوز حضور در این مرکز به عنوان تعمیرکار را به دست آورد و این موضوع یعنی تمامی افرادی که به تعمیرات لپ تاپ دل را انجام می دهند از دانش روز در این زمینه برخوردار هستند.

 

با توجه به پیشرفت تکنولوژی و تغییراتی که در ساختار لپ تاپ های دل به وجود می آید، تیم فنی مورد نظر ابتدا دانش فنی در زمینه هر محصول جدید را به دست آورده و با آن به طور کلی آشنا شده و سپس برای تعمیر آن اقدام می نمایند.

 

همه ما به خوبی می دانیم که لازمه استفاده از دانش فنی برای تعمیر یک دستگاه با کیفیت بالا، استفاده از ابزار و تجهیزات مناسب و به روز می باشد.

 

با توجه به اینکه هر روز شاهد تولید مدل های جدید و مختلف به روز لپ تاپ های دل هستیم، نمایندگی دل در ایران، بهترین و به روز ترین ابزار تعمیراتی را در اختیار تیم فنی خود قرار داده است.

 

به همین دلیل است که با اطمینان بالا می توان گفت که تعمیرات لپ تاپ دل در این مرکز با سرعت و کیفیت بالا انجام می شود.

 

تعویض قطعات و ارائه گارانتی معتبر

یکی از مهم ترین دغدغه هایی که کاربران لپ تاپ های دل در هنگام خراب شدن یک قطعه سخت افزاری با آن رو به رو هستند، خراب شدن کلی قطعه و استفاده از قطعات اصلی و اورجینال می باشد.

 

متاسفانه به دلیل عدم رعایت حق کپی رایت در کشورمان، شاهد گستردگی تجهیزات جانبی و سخت افزاری به صورت فرعی در بازار های مختلف هستیم.

 

برخی از مراکز برای کاهش هزینه های تعمیرات لپ تاپ دل، قطعات سخت افزاری فرعی را به جای قطعات اصلی جا زده و از آن ها برای تعمیرات لپ تاپ استفاده می کنند.

 

این کار باعث می شود تا در بلند مدت شاهد کاهش کارایی بخش یا کل لپ تاپ باشیم.

 

به همین دلیل نمایندگی دل در ایران، سخت افزار و تجهیزات جانبی لپ تاپ های دل را به صورت اصل و اورجینال در اختیار کاربران قرار می دهد تا از این بابت نگرانی نداشته باشند.

 

در انتها و پس از رفع عیب کامل لپ تاپ دل که می تواند مشکل سخت افزاری یا نرم افزاری باشد، یک گارانتی معتبر تعمیر به مشتریان ارائه می شود تا در صورت بروز هرگونه مشکل بتوانند از خدمات مختلف و ویژه مرکز به صورت رایگان استفاده نمایند.

 

البته ارائه این گارانتی تعمیر ضامن کیفیت بالای تعمیرات لپ تاپ های دل در نمایندگی دل می باشد

در زبان انگلیسی، واژهٔ Internet هنگامی که به شبکه جهانی مبتنی بر پروتکل IP اطلاق می‌گردد، با حرف بزرگ در اول کلمه، نوشته می‌شود.

در رسانه‌ها فرهنگ عامه، گاه با اینترنت به صورت یک مقوله عمومی و مرسوم برخورد کرده و آن را با حرف تعریف و به صورت حروف کوچک می‌نگارند (the internet)

در برخی منابع بزرگ نوشتن حرف اول را به دلیل اسم بودن آن جایز می‌دانند نه برای صفت بودن این واژه.

واژهٔ لاتین the Internet چنانچه به شبکهٔ جهانی اینترنت اشاره کند، اسم خاص است و حرف اوّلش با حرف (I) بزرگ آغاز می‌شود. اگر حرف اوّل آن کوچک باشد می‌تواند به عنوان شکل کوچک شده کلمه Internetwork برداشت شود که به معنی شبکه شبکه‌ها است. واژه «ابر» نیز به صورت استعاری، به ویژه در ادبیات رایانش ابری و نرم‌افزار به عنوان سرویس، برای اشاره به اینترنت به کار می‌رود.

اینترنت در برابر وب

 

غالباً در گفتگوهای روزمره از دو واژهٔ «وب» و «اینترنت»، به اشتباه، بدون تمایز زیادی استفاده می‌شود، اما این دو واژه معانی متفاوتی دارند. اینترنت یک سامانه ارتباطی جهانی برای داده‌ها، زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است که رایانه‌ها در سراسر جهان به یک‌دیگر متصل می‌سازد. در مقابل، وب یکی از خدماتی (سرویس) است که بر روی اینترنت ارائه می‌شود و برای ارتباط از شبکه اینترنت بهره می‌جوید. وب مجموعه‌ای از نوشته‌های به هم پیوسته (web page) است که به کمک ابرپیوندها و نشانی وب (URL) به یکدیگر پیوند خورده‌اند.

اینترنت شامل سرویس‌های دیگر مانند رایانامه، انتقال فایل (پروتکل اف‌تی‌پی)، گروه خبری و بازی آنلاین است.

خدمات (سرویس)های یاد شده بر روی شبکه‌های مستقل و جدا از اینترنت نیز در دسترس هستند. اینترنت به عنوان لایه‌ای در بالای وب قرار گرفته و سطح بالاتری نسبت به آن قرار دارد.

 

وبگاه‌های پربازدیدتر در هر کشور برای حفظ یکنواختی تجربه کاربری نیاز به زیرساخت‌های فنی خاصی خواهند داشت و عدم وجود برخی زیرساخت‌ها یا تقاضا برای برخی خدمات وجود برخی زیرساخت‌های اینترنتی را کم‌تر می‌کند. به بیان دیگر اینترنت و وب با یکدیگر رابطه برساختی متقابل دارند.

 

تاریخچه

 

اینترنت توسط مردی به نام رابرت تیلور ، که برای «آژانس 'پروژه‌های' تحقیقاتی پیشرفته» (Advanced Research Projects Agency) وزارت دفاع آمریکا در شهر واشینگتن دی سی کار می‌کرد شروع شد. او سه رایانه در دفتر کارش داشت که هر یک به یکی از پروژه‌های متعدد ARPA در ماساچوست، لس آنجلس و منلوپارک وصل بود. تیلور از اینکه نمی‌توانست از طریق یک رایانه با هر سه پروژه ارتباط داشته باشد و از اینکه سه پروژه امکان ارتباط مستقیم با هم و درمیان گذاشتن اطلاعات با یکدیگر را نداشتند، خسته شده بود. راه حل تیلور برای این مسئله، که بعدها اولین شبکه رایانه‌ها شد، آرپانت (ARPANET) نام داشت و اولین مأموریت خود را در شب ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ (۱۳۴۸ ه‍. ش) به نتیجه رساند، زمانی که جی.سی کلایندر از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس پیام "lo" را به بیل دووال در منلوپارک فرستاد. این پیام قرار بود واژه "login" باشد، اما دستگاه بعد از دو حرف از کار افتاد و نتوانست کلمه را به‌طور کامل ارسال کند. البته کمتر از یک ساعت بعد آن‌ها توانستند پیام را به‌طور کامل ارسال کنند.

 

مبنای قابلیت‌های شبکه، وجود رایانه‌ها و استفاده از پردازشگرهای رمزگذار و رمزگشاست. وجود شبکه‌های مخابراتی که در ابتدا در قرن نوزدهم ایجاد شده بودند بنیانی مهم برای شکل‌گیری هر نوع شبکهٔ الکترونیکی محسوب می‌شدند و این پیشرفت‌ها با ایجاد نظریه اطلاعات در دهه ۱۹۴۰ تکمیل شدند و پیشرفت علم الکترونیک به کندی پیش می‌رفت. افتتاح پروژه اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی زنگ خطر را برای ایالات متحده به صدا درآورد تا با تأسیس آرپا یا مؤسسه پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته در سال ۱۹۵۸ (میلادی) پیشروی در زمینه فناوری را بازیابد.آرپا اداره فناوری پردازش اطلاعات (IPTO) را تأسیس نمود تا پروژه SAGE راکه برای اولین بار سامانه‌های رادار سراسر کشور را با هم شبکه کرده بود پیشتر برد. هدف IPTO دست یافتن به راه‌هایی برای پاسخ به نگرانی ارتش آمریکا دربارهٔ قابلیت مقاومت شبکه‌های ارتباطیشان را پاسخ دهد، و به عنوان اولین اقدام رایانه‌هایشان را در پنتاگون، کوه چاین و دفتر مرکزی فرماندهی راهبردی هوایی (SAC) را به یکدیگر متصل سازد. جی. سی. آر لیکلایدر که از ترویج کنندگان شبکه جهانی بود به مدیریت IPTO رسید. لیکلایدر در سال ۱۹۵۰ (میلادی) پس از علاقه‌مند شدن به فناوری اطلاعات از آزمایشگاه روانشناسی صدا در دانشگاه هاروارد به ام آی تی رفت. در ام آی تی او در کمیته‌ای مشغول به خدمت شد که آزمایشگاه لینکلن را تأسیس کرد و بر روی پروژه SAGE کار می‌کرد. در سال ۱۹۵۷ (میلادی) او نایب رئیس شرکت بی بی ان (BBN) شد. در آنجا بود که اولین محصول PDP-۱ را خرید و نخستین نمایش عمومی اشتراک زمانی را هدایت نمود.

 

در "IPTO" جانشین لیکلایدر ایوان ساترلند، در سال ۱۹۶۵ (میلادی)، لارنس رابرتس را بر آن گماشت که پروژه‌ای را برای ایجاد یک شبکه آغاز نماید و رابرتس پایه این فناوری را کار پل باران نهاد. پل باران مطالعه جامعی را برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا منتشر کرده بود که در آن پیشنهاد داده بود که برای دستیابی به استحکام و مقاومت در برابر حوادث از راه‌گزینی بسته کوچک استفاده شود. رابرتس در آزمایشگاه لینکلن ام آی تی کار کرده بود که هدف اولیه از تأسیس آن، پروژه SAGE بود. لئونارد کلینراک استاد دانشگاه کالیفرنیا تئوری‌های زیربنایی شبکه‌های بسته را در سال ۱۹۶۲ (میلادی) و مسیریابی سلسله مراتبی را در سال ۱۹۶۷ (میلادی) ارائه کرده بود، مفاهیمی که زمینه‌ساز گسترش اینترنت به شکل امروزی آن شدند.

 

جانشین ساترلند، رابرت تیلور، رابرتس را قانع نمود که موفقیت‌های اولیه‌اش در زمینه راه‌گزینی بسته کوچک را گسترش دهد و بیاید و دانشمند ارشد IPTO شود. در آنجا رابرتس گزارشی با نام «شبکه‌های رایانه‌ای منابع مشترک» به تیلور داد، که در ژوئیه ۱۹۶۸ (میلادی) مورد تأیید او قرار گرفت و زمینه‌ساز آغاز کار آرپانت در سال بعد شد. پس از کار فراوان، سرانجام در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ دو گره اول آنچه که بعدها آرپانت شد به هم متصل شدند. این اتصال بین مرکز سنجش شبکه کلینراک در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی UCLA و سامانه NLS داگلاس انگلبرت در مؤسسه تحقیقاتی SRI International در پارک منلو در کالیفرنیا برقرار شد. سومین مکان در آرپانت مرکز ریاضیات تعاملی Culler-Fried در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا بود و چهارمی دپارتمان گرافیک دانشگاه یوتا بود. تا پایان سال ۱۹۷۹ (میلادی) پانزده مکان مختلف به آرپانت جوان پیوسته بودند که پیام‌آور رشدی سریع بود. آرپانت تنها یکی از اجداد اینترنت امروزی بود. در تلاشی جداگانه، دونالد دیویز نیز، در آزمایشگاه ملی فیزیک انگلیس مفهوم راه‌گزینی بسته کوچک را کشف کرده بود. او نخستین بار آن را در ۱۹۶۵ (میلادی) مطرح نمود. کلمات بسته و راهگزینی بسته در واقع توسط او ابداع شدند و بعدها توسط استانداردها پذیرفته و به کار گرفته شدند. دیویز همچنین یک شبکه راهگزینی بسته به نام Mark I در سال ۱۹۷۰ (میلادی) در انگلستان ساخته بود. به دنبال نمایش موفق راهگزینی بسته در آرپانت(ARPANET)؛ در سال ۱۹۷۸، اداره پست بریتانیا، Telenet, DATAPACوTRANSPAC با یکدیگر همکاری را برای به وجود آوردن نخستین سرویس شبکه راهگزینی بسته خود آغاز نمودند. در بریتانیا این شبکه به نام سرویس بین‌المللی راهگزینی بسته (به انگلیسی: International Packet Switched Service) خوانده می‌شد. مجموعه شبکه‌های X.۲۵ از اروپا و آمریکا گسترش یافت و تا سال ۱۹۸۱ کانادا، هنگ کنگ و استرالیا ر دربر گرفته بود. استانداردهای راهگزینی بسته X.۲۵ را «کمیته مشاوره بین‌المللی تلگراف و تلفن (CCITT)» - که امروزه به نام ITU-T خوانده می‌شود- حول و حوش سال ۱۹۷۶ تدوین نمود. X.۲۵ از پروتکل‌های TCP/IP مستقل بود. این پروتکل‌ها حاصل کار تجربی DARPA در آرپانت، شبکه رادیویی بسته و شبکه ماهواره‌ای بسته بودند.

 

آرپانت اولیه بر روی برنامه کنترل شبکه (NCP) (به انگلیسی: Network Control Program) کارمی‌کرد، استانداردی که در دسامبر ۱۹۷۰ توسط تیمی به نام «گروه کاری شبکه(NWG)» به مدیریت استیو کراکر (به انگلیسی: Steve Crocker) طراحی و پیاده‌سازی شد. برای پاسخگویی به رشد سریع شبکه که مرتباً مکان‌های بیشتری بدان متصل می‌شد، وینتون سرف (به انگلیسی: Vinton Cerf) و باب کان (به انگلیسی: Bob Kahn) اولین توصیف پروتکل‌های TCP را که امروزه به گستردگی استفاده می‌شوند در خلال سال ۱۹۷۳ ارائه دادند و در مه ۱۹۷۴ مقاله‌ای در این باب منتشر نمودند. به کاربردن واژه اینترنت برای توصیف یک شبکه TCP/IP یکتای جهانی از دسامبر ۱۹۷۴ با انتشار RFC ۶۷۵ آغاز شد. این RFC اولین توصیف کامل مشخصات TCP بود که توسط وینتون سرف، یوگن دالال و کارل سانشاین در آن زمان در دانشکاه استانفورد نوشته شد. در خلال نه سال بعدی کار تا آنجا پیش رفت که پروتکل‌ها تصحیح شدندو بر روی بسیاری از سیستم‌های عامل پیاده‌سازی شدند. اولین شبکه برپایه بسته پروتکل اینترنت(TCP/IP) از اول ژانویه ۱۹۸۳ وقتی که همه ایستگاه‌های متصل به آرپا پروتکل‌های قدیمی NCP را با TCP/IP جایگزین کردند، شروع به کار نمود. در سال ۱۹۸۵ بنیاد ملی علوم آمریکا(NFS) مأموریت ساخت NFSNET - یک ستون فقرات (Network Backbone) دانشگاهی با سرعت ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه(Kbps) - با استفاده از رایانه‌های «مسیریاب فازبال» (به انگلیسی: Fuzzball router) را به مخترع این رایانه‌ها، دیوید ال. میلز (به انگلیسی: David L. Mills) سپرد. یک سال بعد NFS تبدیل به شبکه پرسرعت تر ۱٫۵ مگابیت بر ثانیه (Mbps) را نیز پشتیبانی می‌کرد. دنیس جنینگ، مسئول برنامهٔ ابررایانه در NFS تصمیمی کلیدی دربارهٔ استفاده از پروتکل‌های TCP/IP ارائه شده توسط DARPA گرفت.